De uitkeringsfraude is ontdekt door de sociale recherche van Maastricht. “De Maastrichtenaar was bewust dakloos. Hij meldde zich geregeld bij het Leger des Heils, bleef een paar nachten slapen en verdween weer”, zegt rechercheur Peter van Ochten. Al die tijd woonde de ‘dakloze’ een paar kilometer verderop in Lanaken, in een flatje van het OCMW. “Het OCMW betaalde huur en vaste kosten (elektriciteit...). Daarnaast kreeg de man nog een deel van het leefloon cash uitgekeerd. Hij speelde het slim. Hij had twee rekeningen, eentje in België en een Nederlandse”, zegt de onderzoeker. Tijdens het verhoor vertelde de Maastrichtenaar dat hij snel in de gaten had dat het OCMW niet terugkoppelde met buitenlandse instanties. “Toen we Lanaken verwittigden, vielen ze er van hun stoel”, zegt de speurder.
Geschandaliseerd
Burgemeester Marino Keulen van Lanaken geeft toe dat zijn gemeente geschandaliseerd werd. “Toch moeten we de oplossing op een hoger niveau zoeken. Vanuit de hogere instanties moet er een betere uitwisseling van gegevens zijn, over de grenzen heen. Ons OCMW heeft geen toegang tot Nederlandse databanken”, verdedigt Marino Keulen zijn eigen dienst. De gemeente Lanaken gaat het gefraudeerde bedrag tot de laatste cent terugvorderen van de Maastrichtenaar. Ook Maastricht wil de 20.000 euro daklozenuitkering van de voorbije twee jaar terugbetaald zien. De onderzoekers beseffen dat dit niet eenvoudig zal zijn: “Zijn geld is aan de drank opgegaan. Hij is alcoholverslaafd. In Nederland staan op uitkeringsfraude ook gevangenisstraffen.”
De ironie van het lot wil dat net voordat dit incident aan het licht kwam, de gemeente Maastricht en het OCMW van Lanaken rond de tafel zaten om dubbele uitkeringen te voorkomen. “De samenwerking met de Belgische uitkeringsinstanties wordt versterkt”, zegt Peter van Ochten van de sociale recherche Maastricht. Hij reageert verbaasd op het gemak waarmee ons land steun toekent en het gebrek aan controle op uitkeringen. | door Marij WYERS | Bekijk hier het originele artikel
